از برخی روایات برداشت می شود که قم و اهل آن شانه و الگوی تشیع و ولایت بوده و خواهند بود، از این رو هر کس را که می خواستند دوستدار اهل بیت و علاقه مند به آنان معرفی نمایند او را «قمّی» خطاب می کردند. چنانکه در روایتی آمده است:
گروهی خدمت امام صادق (ع) شرفیاب شدند و گفتند: ما از مردم «ری» هستیم ، حضرت فرمود: آفرین به برادرانمان از «اهل قم» . آنان چند بار تکرار کردند: ما از «ری» خدمت شما رسیده ایم. حضرت نیز سخن نخست خود را کرار می کرد. آنگاه فرمود : حرم خداوند مکه است ؛ برای رسول خدا نیز حرمی در مدینه است ؛
کوفه حرم امیرالمؤمنین است و حرم ما (اهل بیت) شهر قم است . و به زودی دختری از فرزندانم به نام فاطمه در آن دفن می شود، هر کس او را (با معرفت) زیارت کند ، بهشت بر او واجب می شود. راوی می گوید: «امام صادق این سخن را هنگامی بیان فرمود که هنوز امام کاظم متولد نشده بود».بحارالانوار؛ ج60، ص217.
آیتــی از خـــداست معصــومه(س)
لطف بی انتهـاست معصــومه(س)
پرتویـــــی از تلالـــــوء زهـــــرا(س)
گوهـــری پر بهاست معصـومه(س)
